烟霭渺高秋，雁字横天寄古愁

烟霭渺高秋，雁字横天寄古愁。
一片闲云无托处，悠悠，影入章江水北流。
倚槛独凝眸，红叶黄花次第收。
叶上题诗花下醉，休休，却对青山愧白头。